Rachana Kothapally, PYP eğitimcisi, Silver Oaks Okulu Bangalor, Hindistan
Bu makale, dönüşümlü düşünmelerin, eyleme geçme şekillerini seçen öğrenenlere nasıl yardımcı olduğunu özetliyor. Gerçek hayattan bir örnek paylaşıyor, PYP’nin tüm güzelliklerinin takdir edilmesini sağlıyor ve onu uygulamanın diğer tüm ögeleri nasıl bir araya getirdiğini gösteriyor!
Beş yıllık bir PYP uygulayıcısı olarak, programın eşsizliğini sürekli takdir ediyorum. Ne var ki, teoriden pratiğe geçiş her zaman kolay olmuyor. PYP, temel bilgi ve becerilerin edinimi, kavramsal anlamaların geliştirilmesi, pozitif tutumların sergilenmesi ve sorumlu eylemlerde bulunulması arasında bir denge kurmanın önemini vurguluyor. Bunu bir sınıf içerisinde gerçekleştirmek ve öğrenenler açısından anlamlı kılmak, programın faydalı sonuçlar vermesini sağlayacak.
IB öğrenme yaklaşımları, tartışmasız şekilde, sadece sorgulama üniteleri içerisinde değil, hem sınıfta hem de okul dışındaki hayatta oluşacak her türlü öğrenme ve öğretimde edinilmesi gereken en önemli şeydir. Beş kategori ve bunların ilgili alt becerileri, 21. yüzyıldaki bir öğrenenin ihtiyaç duyduğu şeyleri kapsar. Bu dinamik ve hızla değişen dünyada, bilgili olmasının yanı sıra eleştirel düşünen ve problem çözen insanlara ihtiyacımız var.
Her yıl, her biri kendi içinde eşsiz olan yeni öğrenenlerle birlikte çalışıyorum. Bu yıl son derece enerjik, meraklı ve inanılmaz derecede açık görüşlü öğrenenlerle çalışıyorum. Sık sık, sınıfta nasıl öğrendiğimizi ve nelerin iyi nelerin kötü gittiğini tartıştığımız dönüşümlü düşünme oturumları gerçekleştiriyoruz. Öğrenenler, becerilerimizi sergilerken genelde yetersiz kaldığımız da dâhil olmak üzere samimi dönüşümlü düşünmelerde bulunuyorlar.
Öğrenenler, tüm alt becerileri sergilemeye yönelik bilinçli şekillerde çalışabilselerdi, sınıf içinde ve dışında karşılaştıkları problemlerin çoğunu çözebilecekleri sonucuna vardılar. Bu düşünce süreciyle birlikte, sınıf olarak, bu becerileri sınıfta sergilemeye yönelik kararlılığımızın değerlendirilmesine yardımcı olmak için, adına beceriler çarkı dediğimiz bir yöntem geliştirmeyi başardık.
Bu değerlendirme modeli Carol Dweck’in Gelişim Zihniyeti teorisine ve “HENÜZ DEĞİL” fikrine dayanıyor (Dweck, 2014).
Öğrenenler 2 haftalığına bir beceriler hedefi belirliyorlar. Öğrencilerin neye göre değerlendirileceklerini bilmeleri adına o kategorinin tüm alt becerilerini erişilebilir bir alanda gösteriyoruz. Gözlem sürecinin ardından sınıf bir araya geliyor ve her bir alt beceriyi nasıl sergilediklerini tartışıyor. Öğrenenler birbirlerine geri bildirimde bulunuyor ve belirlenen beceriyi sergilemek adına sürekli olarak çaba gösteren öğrenenler pembe daireye, “henüz o noktaya ulaşmayan” öğrenenler ise sarı kısma yerleştiriliyorlar. Hedef alanları üzerinde çalışmayı deneyen öğrenenler de kademe kademe pembe alana taşınıyor.
Öğrenenlerin, bu aracı kullandıkları sırada sınıftaki düşünme ve öğrenme davranışlarında olumlu değişimlere rastladım. Öğrenenler açıkça bu çözümün bir parçası oldukça eylemlerini daha fazla sahiplendiklerini gösterdiler. Bu aynı zamanda öğrenenlerin seçimlerine bağlı kaldıklarını göstermelerine ve geri bildirim konusunda daha açık görüşlü olmalarına dair onları cesaretlendirdi.
Küçük bir etki olsa da, öğrenme yaklaşımları kategorilerini ve alt becerileri öğrenenlerim için daha anlamlı kılmamda bu modelin etkin rol oynadığını hissediyorum. Öğrenenlerimize eylemlerini seçme, dönüşümlü düşünme ve kendi hareketlerinin gidişatına karar verme fırsatı sundu. Bence bu sorumlu eylemi ifade ediyor.
Referanslar:
https://www.ted.com/talks/carol_dweck_the_power_of_believing_that_you_can_improve
—
Rachana Kothapally, Bangalor, Hindistan’daki Silver Oaks Okulunda PYP kolaylaştırıcısıdır. 5 yıldır bir IB uygulayıcısı olarak görev yapıyor ve öğrenenlerin eleştirel düşünme ve problem çözme becerilerini geliştirmek için tutkulu bir şekilde çalışıyor.